Rootsville

Kim In the Middle (B) Jazz Jazzcafé Den Egger Scherpenheuvel (25-02-2020) reporter & photo credits: Rootsville info club: Jazzcafé Den Egger info band: Kim In the Middle © Rootsville 2020

Vorig concert hier in "Jazzcafé Den Egger" te Scherpenheuvel heb ik moeten skippen maar voor de jazz vrienden van "Kim In the Middle" was het haast obligate kost om present te tekenen. Al die jaren ijver ik om de muzikanten juist uit te lichten, er wordt trouwens betaald voor de infrastructuur. Al die jaren loop ik met mijn kop tegen die muur van een stoïcijns koppig blijvende technicus die over enige fierheid van zijn job verscholen blijft. De organisatie die zijn er nu ook niet echt mee bezig dus wordt het weerom photoshoppen. Il faut rire avant d'être heureux zeggen ze dan bij de Walen.

Ook nu branden de 4 spots, alleen is er eentje naar een overjaarse saxofoon gericht die decoratief naast het podium is opgehangen. Rest er dus nog een 3-tal voor 4 muzikanten, snappie? Kim die zou dan in de spotlights verschijnen naargelang de moves die ze deed. Ondanks dat bij "De Heren van Zichem" carnaval wordt gevierd is de opkomst toch meer dan behoorlijk en daar zijn dan Kim Versteynen en haar gevolg ontzettend blij mee. Zelfs artistiek directeur Roel Celis van het cultuurhuis "Living 29" uit Molenstede had zich een weg weten te banen doorheen de Zichemse feestneuzen.

Op het programma vanavond allerhande nummers uit het repertoire van Kim Versteynen en haar "Kim In the Middle". Oud en nieuw meer toch hoofdzakelijk uit hun laatst uitgebracht album "The 7 Year Itch", iets waar zo goed als alle aanwezigen al lang over heen waren. Haar Quartet bestaat uit Arne Van Collie aan de keyboards en Flor Van Leugenhaeghe aan de contrabas. Als vaste drummer is er normaliter Gert-Jan Dreesen maar die had dan weer eieren voor zijn geld gekozen en was richting "States" gevlogen om zo "Corona" voor te blijven (grapje hé). Mijn Duvel-partner en collega portrettentrekker Stephan C. die doet dan weer het tegenover gestelde en vliegt morgen richting Zwitserland, het virus tegemoet. De vervanger van Gert-Jan was dit concert is Wannes Cornelis, en daar zouden we nog wel van gaan horen vanavond.

photo Kim Versteynen © Rootsville

Opener van wat een hoogstaande en met diversiteit beladen avond zou gaan worden is hun versie van "Summertime" en zo zitten we dan meteen bij "Porgy and Bess".Gershwin zal van hierboven al wel vele versie hebben gadegeslagen maar met deze intro was het toch een specialleke. Vervolgens krijgen we het epos over een "Brief" met daaarop ook de funky keys van Arne en een eerste openbaring van drummer Wannes. "The Man With The Child In His Eyes" dan is een bewerking op een nummer van Kates Bush, en waanneer Flor dan zijn dikke snaren komt te beroeren wordt het uiteraard muisstil in dit Jazz café.

photo Arne Van Coillie © Rootsville

In 1947 werd door Peggy Lee het nummer "Don't Smoke In Bed" opgenomen wat later nog eens werd overgedaan door onder meer Nina Simone in 1958. Zestig jaar later dan diva Simone was het dan de beurt aan Kim Versteyen en belande dit nummer van Willard Robinson op het "The 7 Year Itch" album van "Kim In the Middle". Ondanks het als sobere titel hebbende "Dark Cloud" herbergt dit nummer van Zoot Sims een meer dan behoorlijk up-tempo ritme en komen de swingende grooves van Flor Van Leugenhaeghe in de spotlights te staan. Clap Hands, Clap Clap!

photo Flor Van Leughenhaeghe © Rootsville

Voor het nummer "Les Berceaux" ging Kim grasduinen in de hoek van klassieke muziek en hiermee komt Kim Versteynen wel degelijk in het middelpunt te staan. Als afsluiter voor de eerste set is er dan nog "Everybody's Talking" en in plaats van een sing-a-long maakt een zweem van stilte en respect zich meester van dit JazzCafé. Ik zeg al niets meer!

Als je dacht dat deel 2 zou openen met een nummer in 3/4 maat dan was dit enkel het geval bij de intro. Vervolgens evolueerde deze klassieker in een mooie ballade om al swingend en fluitend te eindigen. We hebben het hier over "Les Feuilles Mortes" aka "Autumn Leaves". Knap staaltje van het kunnen van deze "Kim In the Middle" en al even knap de shufflin' grooves van Wannes Cornelis.

Nog even dieper grasduinen in het arsenaal en zo komen we uit bij het duo "Kim Versteynen & Tim Finoulst" die op het nummer "Jospeh" hun creatieve breinen lieten versmelten en als duo ook in 2013 op de "Leffe Jazz Nights" in Dinant de prijs van "Jeunes Talents" kwamen weg te kapen. Tim Finoulst was er nu niet bij maar diens virtuositeit op de jazz-gitaar hebben we zondag nog mogen ervaren (concert report).

Met nummers als "Close The Door" en "Bleke Lach" met een tintje Hassels menne man kregen we hier Jazz met een grote "J" voor de kiezen geschoven. We deinden we richting einde maar niet zonder het Portugees van Kim nog te bewonderen op "É Com Esse Que Eu Vou", en ook Latin past in het plaatje van deze "Kim In the Middle". The End! en zo vervolgde er een teleurstellende Aaaaai.

Een toegift dan maar en om in de sfeer van het "Ollands Carnaval" te blijven toverde Kim Versteynen zo maar Terry Scholten nummer "Een Beetje" uit haar hoed. Een "Eurovisie Songfestival" klassieker uit, jawel...1959. En het is nu juist dit wat deze Kim Versteyenen zo uniek maakt.